ŚLIZGAWKA

Mam dwa­dzie­ścia czte­ry lata
Oca­la­łem
Pro­wa­dzo­ny na rzeź.

To są na­zwy pu­ste i jed­no­znacz­ne:
Czło­wiek i zwie­rzę
Mi­łość i nie­na­wiść
Wróg i przy­ja­ciel
Ciem­ność i świa­tło.

Czło­wie­ka tak się za­bi­ja jak zwie­rzę
Wi­dzia­łem:
Fur­go­ny po­rą­ba­nych lu­dzi
Któ­rzy nie zo­sta­ną zba­wie­ni.

Po­ję­cia są tyl­ko wy­ra­za­mi:
Cno­ta i wy­stę­pek
Praw­da i kłam­stwo
Pięk­no i brzy­do­ta
Mę­stwo i tchó­rzo­stwo.

Jed­na­ko waży cno­ta i wy­stę­pek
Wi­dzia­łem:
Czło­wie­ka któ­ry był je­den
Wy­stęp­ny i cno­tli­wy.

Szu­kam na­uczy­cie­la i mi­strza
Niech przy­wró­ci mi wzrok słuch i mowę
Niech jesz­cze raz na­zwie rze­czy i po­ję­cia
Niech od­dzie­li świa­tło od ciem­no­ści.

Mam dwa­dzie­ścia czte­ry lata
Oca­la­łem
Pro­wa­dzo­ny na rzeź.

Namiętny pasterz do swej lubej
Christopher Marlowe
Pójdź ze mną, zostań moją miłą,

Iżby nam wspólnie dni słodziło

Wszystko, czym tchną doliny, gaje,

Szczyty gór, bory i ruczaje.



Siądziemy u źródlanej wody,

Tam, gdzie pasterze poją trzody;

Nurt będzie bystrym blaskiem migał,

Ptak nam zaśpiewa swój madrygał.



Z płatków róż będziesz mieć posłanie,

Baldachim dębów nad nim stanie;

Wianek ci będzie czepkiem, cienki

Liść mirtu — płótnem twej sukienki.



Jagniętom gdy przystrzygę wełnę,

Utkam ci szatki, wdzięku pełne;

Trzewiczki dam (gdy chłód i słota)

Z klamrami ze szczerego złota;



Pasek z powoju splotę, ale

Zdobny w bursztyny i korale:

Jeśli to wszystko cię znęciło,

Pójdź ze mną, zostań moją miłą.



Co dzień, w majowy ranek świeży,

Zbudzi cię śpiew i pląs pasterzy:

Jeśli chcesz, by nam dobrze było,

Żyj ze mną i bądź moją miłą.